πασίρροπος

-ον, Μ

αυτός που εφορμά με όλη του τη δύναμη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < δοτ. πληθ. πᾶσι τού πᾶς + -ρροπος (< ῥοπή < ῥέπω), πρβλ. ετοιμόρροπος].